Het is weer voorbij. De elfde editie van Literaturia, het literaire en poëtische programma van Noorderzon, is gisteravond stralend afgesloten: in de volle zon en met de Stadsdichter van Groningen, Lilian Zielstra. Met haar Ode aan Groningen liet ze de aanwezigen kennis maken met de stad die zij nu anderhalf jaar in poëzie heeft gevat.
Zielstra vertelde over de keuzes die ze maakte en wat van een stadse plek een poëtisch onderwerp maakt. Zo maakte ze het publiek duidelijk hoe het proces van gedichten schrijven werkt en liet ze de resultaten uiteraard horen.
Naderhand vroeg ze de aanwezigen nog om onvermoede plekjes die het waard zijn vereeuwigd te worden in een stadsgedicht. Het leverde naast persoonlijke voorkeuren ("Onze achtertuin") ook enkele interessante voorstellen op, zoals de muurschildering van Jan van der Zee die ooit te zien was in de voormalige Analistenschool en nu is gereproduceerd in het Instituut voor Life Science & Technology van de Hanzehogeschool Groningen.
Literaturia 2018 was mooi en vooral erg veelzijdig. Door het verhaal als uitgangspunt te nemen, en niet een boek zoals gebruikelijker bij literaire evenementen, krijgt het publiek veel meer te zien en te horen over het verhaal van het verhaal. Dat pakte goed uit.
Een bespiegeling over Noorderzon kan nooit zonder meteorologisch overzichtje. We hadden het geluk dat de spatregendagen aan het begin zaten, zodat Literaturia - in de Desdemonatent - nergens last van had. Toen het opklaarde en de zon het festivalterrein omtoverde in een heerlijke plek om te zijn, zat Literaturia lekker buiten aan de Leliesingel.
Over bezoekers hadden we de hele editie bepaald niet te klagen: de Desdemona zat steeds vol en de kaartjes van het Leliesingel-programma waren halverwege de avonden uitverkocht. Belangrijker nog: publiek en pers reageerden unaniem positief op het gevarieerde aanbod. Mooi voor nu, maar vooral voor het werk dat er aan zit te komen voor de editie van 2019. Het is een stimulans om er weer iets moois van te maken. We zien er alvast naar uit. Wat ons betreft: tot volgend jaar!
zondag 2 september 2018
zaterdag 1 september 2018
Literaturia dag 8: Jente Jong en Marc Nochem - Het intieme vreemde
Overvallen door het mooie weer begon de vrijdag van Literaturia in een majeure stemming. Op het programma stond Het intieme vreemde, een live hoorspel van schrijfster Jente Jong en muzikant Marc Nochem. Opgevrolijkt door de zonnestralen, maar vooral door de intrigerende aankondiging, stond er een half uur voor aanvang van de eerste van vier voorstellingen al een rij voor de Literaturia-container aan de Leliesingel.
Het intieme vreemde is de gelijknamige roman van Jente Jong, over het gemis van een moeder en de dagboeken die het hoofdpersonage uit de roman helpen een reconstructie van het leven van haar moeder te maken. Jong had met hulp van gitarist en geluidscollagist Marc Nochem een deel uit haar roman bewerkt tot een waardige, kleine vertelling die op veel bijval kon rekenen van de aanwezigen.
Zo werkt het vaker aan de Leliesingel, waar meer theatercontainers staan: mensen schuifelen zachtjes voorbij en zodra de deuren bij een voorstelling opengaan, wordt er gespied hoe de mensen de locatie verlaten. Soms worden spontaan gesprekjes aangeknoopt, om te zien of de voorstelling de moeite van de verrassing waard is.
Op die manier verkochten Jong en Nochem gisteravond moeiteloos vier keer uit. Een vijfde voorstelling had zelfs gemakkelijk gekund, zo vaak moest het kassapersoneel uiteindelijk 'nee' verkopen.
Jong en Nochem speelden met bezieling en raakten de juiste snaar bij het publiek, waarmee ze eens te meer aantonen dat een roman een perfect vertrekpunt kan zijn voor een theatrale voorstelling. Festivals zouden meer oog moeten hebben voor de literaire hoek bij de programmering. Er is zoveel fraais te ontdekken; en beslist meer dan alleen een voordracht vanachter een kathedertje, met wat vragen naderhand. Dat is intussen achterhaald.
Het intieme vreemde is de gelijknamige roman van Jente Jong, over het gemis van een moeder en de dagboeken die het hoofdpersonage uit de roman helpen een reconstructie van het leven van haar moeder te maken. Jong had met hulp van gitarist en geluidscollagist Marc Nochem een deel uit haar roman bewerkt tot een waardige, kleine vertelling die op veel bijval kon rekenen van de aanwezigen.
Zo werkt het vaker aan de Leliesingel, waar meer theatercontainers staan: mensen schuifelen zachtjes voorbij en zodra de deuren bij een voorstelling opengaan, wordt er gespied hoe de mensen de locatie verlaten. Soms worden spontaan gesprekjes aangeknoopt, om te zien of de voorstelling de moeite van de verrassing waard is.
Op die manier verkochten Jong en Nochem gisteravond moeiteloos vier keer uit. Een vijfde voorstelling had zelfs gemakkelijk gekund, zo vaak moest het kassapersoneel uiteindelijk 'nee' verkopen.
Jong en Nochem speelden met bezieling en raakten de juiste snaar bij het publiek, waarmee ze eens te meer aantonen dat een roman een perfect vertrekpunt kan zijn voor een theatrale voorstelling. Festivals zouden meer oog moeten hebben voor de literaire hoek bij de programmering. Er is zoveel fraais te ontdekken; en beslist meer dan alleen een voordracht vanachter een kathedertje, met wat vragen naderhand. Dat is intussen achterhaald.
vrijdag 31 augustus 2018
Literaturia dag 7: Michelle van Dijk en Roland Vonk - Groeten uit Rotterdam
Donderdagavond aan de stemmige Leliesingel. Voorbijgangers drentelen in een bleek zomerzonnetje langs de theaterlocaties. Bij de bonte Literaturia-container staat een rijtje belangstellenden te wachten. Op elk uur, beginnend om de klok van zeven, klinkt het Rotterdamse geluid van Roland Vonk en Michelle van Dijk, twee debuterende auteurs uit de havenstad.
Voorbijgangers die de titel van de voorstelling op het aankondigingenbord zien, laten het vet over de Leliesingel klinken. "Jottujjjdam" en het zingerige "kejje dat horen dan?" Binnen zijn Vonk en Van Dijk al begonnen met hun voordrachtsoirée. Om beurten lezen zij korte verhalen en passages voor, met verve en plezier. Van Dijk leest korte verhalen en delen uit haar roman Darko's Lessen, Vonk kiest voor zijn radiocolumns uit de bundel Dat moet nog blijken. De boekverkoper van dienst doet naderhand goede zaken.
Met Van Dijk en Vonk haalde Literaturia twee bijzondere stemmen naar Groningen. Bevlogen schrijvers, pakkende vertellers en innemende Rotterdammers die het publiek met een glimlach en een goed gemoed verder op weg stuurden. Een mooie balans, na de gekte van De Komijnen op de woensdag een echte literaire avond op de donderdag.
Voorbijgangers die de titel van de voorstelling op het aankondigingenbord zien, laten het vet over de Leliesingel klinken. "Jottujjjdam" en het zingerige "kejje dat horen dan?" Binnen zijn Vonk en Van Dijk al begonnen met hun voordrachtsoirée. Om beurten lezen zij korte verhalen en passages voor, met verve en plezier. Van Dijk leest korte verhalen en delen uit haar roman Darko's Lessen, Vonk kiest voor zijn radiocolumns uit de bundel Dat moet nog blijken. De boekverkoper van dienst doet naderhand goede zaken.
Met Van Dijk en Vonk haalde Literaturia twee bijzondere stemmen naar Groningen. Bevlogen schrijvers, pakkende vertellers en innemende Rotterdammers die het publiek met een glimlach en een goed gemoed verder op weg stuurden. Een mooie balans, na de gekte van De Komijnen op de woensdag een echte literaire avond op de donderdag.
donderdag 30 augustus 2018
Literaturia dag 6: De Komijnen - Hier komen De Komijnen
De zesde dag van Literaturia was op voorhand al een spektakelstuk. Het Utrechtse literair-theatrale gezelschap De Komijnen kwam naar Noorderzon en dat gaat niet ongemerkt. De zes Komijnen houden niet van half werk en verbouwden in een uur tijd de complete Literaturia-locatie tot een Komijnendomein, dus met apparaten, lichtkasten, muziekinstrumenten en vooraf ondefinieerbare objecten.
De vier voorstellingen die volgden, met voordrachten, intermezzo's, literaire acts en muzikale interactie, waren zo uitzinnig en divers, dat het publiek naderhand nauwelijks kon uitleggen wat het zojuist had gezien. De Komijnen bleven er rustig onder, en voerden naarmate de avond vorderde de spanning nog wat verder op.
Literaturia was opnieuw compleet uitverkocht op de Leliesingel, wat laat zien dat avontuurlijk literair programma het goed doet bij festivalpubliek. Eerlijk is eerlijk: de uitdossingen van de Komijnen hebben daar gisteravond zeker aan bijgedragen. Het aankondigingenbord, dat repte van 100 acts in 20 minuten mét WTF-garantie, deed de rest.
Het publiek, dat even enthousiast het locatie uitstapte als het binnenging, was duidelijk overdonderd door De Komijnen. Eén van de bezoekers vatte het aldus samen: "Ik denk dat ik vanavond, als ik in bed lig, pas werkelijk doorheb wat ik zojuist allemaal heb gehoord en gezien." Zo zijn De Komijnen, daar weten ze in thuisbasis Utrecht intussen al alles van.
De vier voorstellingen die volgden, met voordrachten, intermezzo's, literaire acts en muzikale interactie, waren zo uitzinnig en divers, dat het publiek naderhand nauwelijks kon uitleggen wat het zojuist had gezien. De Komijnen bleven er rustig onder, en voerden naarmate de avond vorderde de spanning nog wat verder op.
Literaturia was opnieuw compleet uitverkocht op de Leliesingel, wat laat zien dat avontuurlijk literair programma het goed doet bij festivalpubliek. Eerlijk is eerlijk: de uitdossingen van de Komijnen hebben daar gisteravond zeker aan bijgedragen. Het aankondigingenbord, dat repte van 100 acts in 20 minuten mét WTF-garantie, deed de rest.
Het publiek, dat even enthousiast het locatie uitstapte als het binnenging, was duidelijk overdonderd door De Komijnen. Eén van de bezoekers vatte het aldus samen: "Ik denk dat ik vanavond, als ik in bed lig, pas werkelijk doorheb wat ik zojuist allemaal heb gehoord en gezien." Zo zijn De Komijnen, daar weten ze in thuisbasis Utrecht intussen al alles van.
dinsdag 28 augustus 2018
Literaturia dag 5: Frits Jonker
Literaturia heeft de Desdemona tent verlaten en is verhuisd naar de Leliesingel. Dat betekent vier korte voorstellingen per avond in een intieme setting. Gisteravond werd de nieuwe Literaturia-locatie ingewijd door schrijver-verzamelaar-liefhebber Frits Jonker die een werkelijk bijzonder programma in petto had. In vier voorstellingen vertelde Jonker bevlogen over fascinaties voor curieuze muziek, de geschiedenis van de single en de plaats die vinyl innam in vroeger dagen.
Wat de minicolleges van Jonker zo bijzonder maken is dat hij van de hak op de tak lijkt te springen, maar uiteindelijk altijd op een rond verhaal uitkomt. Gisteravond liet Jonker berichten horen van mensen aan familieleden overzee: hartverwarmende en grappige boodschappen die destijds voor de gelegenheid op plaat werden gezet. Hij vertelde over Max Woiski en tv-dominees uit het tijdperk van vóór de televisie. Hij liet de aanwezigen horen hoe de Duitsers aan het einde van WO II de geallieerde strijdkrachten probeerden te demotiveren met muziek, en zo voort.
De magie tussen publiek en Jonker was prachtig. Er ontstonden leuke gesprekken tijdens de voorstelling en er werd hier en daar voorzichtig meegezongen met reclameplaatjes uit de jaren vijftig. Voor Jonker de ultieme beloning voor zijn bevlogenheid: alle voorstellingen zaten compleet vol. Bijzonder, vond Jonker. Verdiend, vond het Noorderzon-publiek.
Wat de minicolleges van Jonker zo bijzonder maken is dat hij van de hak op de tak lijkt te springen, maar uiteindelijk altijd op een rond verhaal uitkomt. Gisteravond liet Jonker berichten horen van mensen aan familieleden overzee: hartverwarmende en grappige boodschappen die destijds voor de gelegenheid op plaat werden gezet. Hij vertelde over Max Woiski en tv-dominees uit het tijdperk van vóór de televisie. Hij liet de aanwezigen horen hoe de Duitsers aan het einde van WO II de geallieerde strijdkrachten probeerden te demotiveren met muziek, en zo voort.
De magie tussen publiek en Jonker was prachtig. Er ontstonden leuke gesprekken tijdens de voorstelling en er werd hier en daar voorzichtig meegezongen met reclameplaatjes uit de jaren vijftig. Voor Jonker de ultieme beloning voor zijn bevlogenheid: alle voorstellingen zaten compleet vol. Bijzonder, vond Jonker. Verdiend, vond het Noorderzon-publiek.
Literaturia dag 4: Richard Koek - New York
Op maandag steekt Literaturia altijd de landsgrenzen over. Dit jaar namen we de oversteek naar New York, woonplaats van fotograaf Richard Koek die onlangs een fotoboek van de stad publiceerde, New York New York.
In het boek vertelt Koek het verhaal van de stad die hij achttien jaar geleden leerde kennen en waaraan hij zijn hart verloor. Gisteravond was hij a man on a mission: hij vertelde de verhalen achter zijn foto's, om ons zo New York en haar inwoners te tonen.
De uitverkochte Desdemona tent puilde uit en hing aan zijn lippen. Koek bleek een rasverteller die moeiteloos overschakelde van zijn eigen jeugd in Noord-Holland, als zoon van een Argentijnse moeder, en de demografische samenstelling van de verschillende wijken in New York. Koek maakte inzichtelijk hoe hij op zoek gaat naar dat bepalende moment, dat ene tafereel, dat de situatie precies vat. Hij analyseerde zijn werk op een prettige manier en gaf met zijn uitleg het publiek alle gelegenheid zelf ook op ontdekking uit te gaan in zijn foto's.
In de aanloop naar Literaturia waren er fronsen en vragen: wat moet een fotograaf in een literair programma? Zelfs Koek had zijn bedenkingen. Maar wie gisteravond aanwezig was in de Desdemona tent verbindt de lijntjes: de foto's uit New York New York zijn de scenes van Koeks verhaal, dat hij gisteravond voluit vertelde.
Na afloop kreeg het publiek alle gelegenheid om vragen te stellen, waarmee de interessante avond met een halfuur werd verlengd. Ergens zeiden de mensen tegen Koek: blijf nog even, vertel vooral meer over je werk en die magische stad die je ons in al haar grootsheid op detailniveau hebt voorgehouden.
Een fotograaf bij Literaturia; soms moet je lef tonen om een geweldige avond voor elkaar te boksen. Wie verhalen zoekt, vindt ze evengoed in de fotografie. Op Noorderzon denken we niet in hokjes, maar in lijnen. Waarvan akte.
In het boek vertelt Koek het verhaal van de stad die hij achttien jaar geleden leerde kennen en waaraan hij zijn hart verloor. Gisteravond was hij a man on a mission: hij vertelde de verhalen achter zijn foto's, om ons zo New York en haar inwoners te tonen.
De uitverkochte Desdemona tent puilde uit en hing aan zijn lippen. Koek bleek een rasverteller die moeiteloos overschakelde van zijn eigen jeugd in Noord-Holland, als zoon van een Argentijnse moeder, en de demografische samenstelling van de verschillende wijken in New York. Koek maakte inzichtelijk hoe hij op zoek gaat naar dat bepalende moment, dat ene tafereel, dat de situatie precies vat. Hij analyseerde zijn werk op een prettige manier en gaf met zijn uitleg het publiek alle gelegenheid zelf ook op ontdekking uit te gaan in zijn foto's.
In de aanloop naar Literaturia waren er fronsen en vragen: wat moet een fotograaf in een literair programma? Zelfs Koek had zijn bedenkingen. Maar wie gisteravond aanwezig was in de Desdemona tent verbindt de lijntjes: de foto's uit New York New York zijn de scenes van Koeks verhaal, dat hij gisteravond voluit vertelde.
Na afloop kreeg het publiek alle gelegenheid om vragen te stellen, waarmee de interessante avond met een halfuur werd verlengd. Ergens zeiden de mensen tegen Koek: blijf nog even, vertel vooral meer over je werk en die magische stad die je ons in al haar grootsheid op detailniveau hebt voorgehouden.
Een fotograaf bij Literaturia; soms moet je lef tonen om een geweldige avond voor elkaar te boksen. Wie verhalen zoekt, vindt ze evengoed in de fotografie. Op Noorderzon denken we niet in hokjes, maar in lijnen. Waarvan akte.
maandag 27 augustus 2018
Literaturia dag 3: Joost Pollmann, Typex en de Dichters van Vrijdag
De zondag van Literaturia bestaat uit een middag- en een avondprogramma. Tijdens de middag was het de beurt aan stripprofessor Joost Pollmann die een illustratieve lezing hield over kunstenaarslevensverstrippingen: graphic novels over het leven van een kunstenaar. Met aansprekende voorbeelden zette hij uiteen hoe veel verstripping volgens eenzelfde stramien zijn opgezet, waarbij het rijke leven van een kunstenaar vaak wordt teruggebracht to enkele bepalende situaties en iconische beelden. Feitelijk verweet Pollmann de stripmaker luiheid, vooral omdat het anders kan.
Een bewijs van die andere aanpak leverde Typex, die de aanwezigen een inkijkje gaf in zijn nog te verschijnen biografische verstripping van het leven van Andy Warhol. In de vuistdikke graphic novel verdeelt Typex het leven van Warhol in hoofdstukken die steeds een andere vorm en uitstraling hebben. Typex vertelde onderhoudend over zijn werk, waaraan hij bijna vijf jaar schreef en tekende. Mooi was zijn uitleg over een subtiel verschil met zijn kunstenaarslevens tekenende collega's: hij neemt de vrijheid zaken toe te voegen, erbij te bedenken of aan te passen, als dat het verhaal -naar zijn bescheiden mening- ten goede komt.
Geprikkeld door de lezing had het merendeel van de aanwezigen meteen willen beginnen in de graphic novel, maar daarvoor is het nog te vroeg: die verschijnt op 4 oktober.
Het avondprogramma stond in het Noorderzon magazine omschreven als een zachte zondagavond en dat was goed ingeschat. De Dichters van Vrijdag, een Vlaams-Nederlands span bestaande uit Mustafa Kör, Sylvie Marie, Moya de Feyter en Hedwig Selles, zochten het niet in het volume, maar beslist wel in intensiteit. In voordrachten van maximaal twaalf minuten per persoon lieten ze de goed gevulde Desdemona tent horen dat zij ieder over een unieke poëtische stem beschikken. De optredens waren uitgekiend en hadden een theatrale component: geen stugge voorleessessies, maar levendige, intense voordrachten die op bijval van het publiek konden rekenen.
Poëzie zal nooit een geheide publiekstrekker worden, die illusie ligt al ver achter ons, maar wie bij avonden als die van De dichters van Vrijdag is geweest, weet dat de goegemeente toch ongemerkt veel moois aan zich voorbij laat gaan.
Maar zo zijn we dan ook wel weer: we gunnen de dolende horde een herkansing. Voor thuisblijvers, onwetenden en vakantiegangers zijn er fragmenten te zien van Sylvie Marie, Moya de Feyter, Hedwig Selles en Mustafa Kör.
Een bewijs van die andere aanpak leverde Typex, die de aanwezigen een inkijkje gaf in zijn nog te verschijnen biografische verstripping van het leven van Andy Warhol. In de vuistdikke graphic novel verdeelt Typex het leven van Warhol in hoofdstukken die steeds een andere vorm en uitstraling hebben. Typex vertelde onderhoudend over zijn werk, waaraan hij bijna vijf jaar schreef en tekende. Mooi was zijn uitleg over een subtiel verschil met zijn kunstenaarslevens tekenende collega's: hij neemt de vrijheid zaken toe te voegen, erbij te bedenken of aan te passen, als dat het verhaal -naar zijn bescheiden mening- ten goede komt.
Geprikkeld door de lezing had het merendeel van de aanwezigen meteen willen beginnen in de graphic novel, maar daarvoor is het nog te vroeg: die verschijnt op 4 oktober.
Het avondprogramma stond in het Noorderzon magazine omschreven als een zachte zondagavond en dat was goed ingeschat. De Dichters van Vrijdag, een Vlaams-Nederlands span bestaande uit Mustafa Kör, Sylvie Marie, Moya de Feyter en Hedwig Selles, zochten het niet in het volume, maar beslist wel in intensiteit. In voordrachten van maximaal twaalf minuten per persoon lieten ze de goed gevulde Desdemona tent horen dat zij ieder over een unieke poëtische stem beschikken. De optredens waren uitgekiend en hadden een theatrale component: geen stugge voorleessessies, maar levendige, intense voordrachten die op bijval van het publiek konden rekenen.
Poëzie zal nooit een geheide publiekstrekker worden, die illusie ligt al ver achter ons, maar wie bij avonden als die van De dichters van Vrijdag is geweest, weet dat de goegemeente toch ongemerkt veel moois aan zich voorbij laat gaan.
Maar zo zijn we dan ook wel weer: we gunnen de dolende horde een herkansing. Voor thuisblijvers, onwetenden en vakantiegangers zijn er fragmenten te zien van Sylvie Marie, Moya de Feyter, Hedwig Selles en Mustafa Kör.
zondag 26 augustus 2018
Literaturia dag 2: De heren rond Rawie, met Jean Pierre Rawie
De tweede avond van Literaturia was om door een ringetje te halen. In een (sfeer)volle Desdemona tent opende Jean Pierre Rawie de avond met een korte verhandeling over poëzie en muziek, als inleiding bij het muzikale hoogtepunt van de avond: de Heren rond Rawie, een gezelschap puike muzikanten dat de gedichten van Rawie op muziek heeft gezet.
Voor het trio, bestaande uit Mattijs Verhallen (piano), Bas Marée (gitaar) en Ludo van der Winkel (contrabas) werkelijk begonnen, droeg Rawie nog enkele gedichten voor: "de wat meer recente verzen, omdat de heren vooral hebben geput uit mijn oudere werk, toen ik nog wel eens een grapje maakte".
Anders dan je wellicht zou verwachten, was de voorstelling 'Dit alles' verre van ingetogen en contemplatief, zoals gebruikelijk bij poëtische avonden. De heren maakten er een mooie en vooral grappige voorstelling van, met geestige intermezzi en gevatte kwinkslagen. Hun taalgebruik was dat van de dichter, en maakte de act compleet.
Het publiek viel als in de eerste minuut met de neus in de boter en bleef daar een vol uur heerlijk in liggen. Het applaus dat naderhand volgde, waarbij de aanwezigen zelfs theatraal gingen staan en bleven doorklappen, sprak boekdelen: De heren rond Rawie hebben gestraald en de harten veroverd. Beslist de hit van Literaturia!
Thuisblijvers en vakantiegangers kijken hier naar de poëtische introductie van Jean Pierre Rawie, en hier, hier en hier naar drie delen uit de voorstelling van de Heren rond Rawie.
Voor het trio, bestaande uit Mattijs Verhallen (piano), Bas Marée (gitaar) en Ludo van der Winkel (contrabas) werkelijk begonnen, droeg Rawie nog enkele gedichten voor: "de wat meer recente verzen, omdat de heren vooral hebben geput uit mijn oudere werk, toen ik nog wel eens een grapje maakte".
Anders dan je wellicht zou verwachten, was de voorstelling 'Dit alles' verre van ingetogen en contemplatief, zoals gebruikelijk bij poëtische avonden. De heren maakten er een mooie en vooral grappige voorstelling van, met geestige intermezzi en gevatte kwinkslagen. Hun taalgebruik was dat van de dichter, en maakte de act compleet.
Het publiek viel als in de eerste minuut met de neus in de boter en bleef daar een vol uur heerlijk in liggen. Het applaus dat naderhand volgde, waarbij de aanwezigen zelfs theatraal gingen staan en bleven doorklappen, sprak boekdelen: De heren rond Rawie hebben gestraald en de harten veroverd. Beslist de hit van Literaturia!
Thuisblijvers en vakantiegangers kijken hier naar de poëtische introductie van Jean Pierre Rawie, en hier, hier en hier naar drie delen uit de voorstelling van de Heren rond Rawie.
zaterdag 25 augustus 2018
Literaturia dag 1: Rudie Kagie - Jazzvogels
De kop is eraf. De elfde editie van Literaturia begon gisteravond swingend en boeiend, met een aansprekende muzieklezing van Rudie Kagie. Aan de hand van zijn laatste boek Jazzvogels vertelde de vooraanstaande jazzchroniqueur over de 'heiligenlevens' van onder meer Leo de Ruiter, Joop Korzelius, Tom Dissevelt, Nina Simone, Chet Baker en Theo Deken.
De Desdemona tent, sfeervol als altijd en al tien jaar uitvalsbasis van Literaturia, zat lekker vol. Het publiek was aandachtig en knikte het hoofd bij de muziekfragmenten, zoals gewoon onder jazzliefhebbers.
De anekdotes van Kagie waren smeuïg en typisch. Als er iets te leren viel, dan is het dat jazzmuzikanten zichzelf met de jaren gemakkelijk uit het oog verliezen. Beheersing slaat na verloop van tijd vooral op het instrument, want als er drugs en drank in het spel komt, gaat het vrijwel altijd mis.
De verhalen van Kagie waren sterk, goed gedocumenteerd en levendig in beeld gebracht. Ze gingen uiteindelijk vooral over het leven zelf, over de persoonlijkheid van de jazzartiest en de vrije tijdsgeest van de jaren vijftig tot nu. Het werd de grote verrassing van de avond; jazzmuzikanten zijn net gewone mensen, alleen zit er bijna altijd een flink steekje los.
Na afloop rende geen van de aanwezigen naar de biertent. Zij kozen voor een voorzichtig frisje, om te bekomen van de eerste avond van Literaturia.
De Desdemona tent, sfeervol als altijd en al tien jaar uitvalsbasis van Literaturia, zat lekker vol. Het publiek was aandachtig en knikte het hoofd bij de muziekfragmenten, zoals gewoon onder jazzliefhebbers.
De anekdotes van Kagie waren smeuïg en typisch. Als er iets te leren viel, dan is het dat jazzmuzikanten zichzelf met de jaren gemakkelijk uit het oog verliezen. Beheersing slaat na verloop van tijd vooral op het instrument, want als er drugs en drank in het spel komt, gaat het vrijwel altijd mis.
De verhalen van Kagie waren sterk, goed gedocumenteerd en levendig in beeld gebracht. Ze gingen uiteindelijk vooral over het leven zelf, over de persoonlijkheid van de jazzartiest en de vrije tijdsgeest van de jaren vijftig tot nu. Het werd de grote verrassing van de avond; jazzmuzikanten zijn net gewone mensen, alleen zit er bijna altijd een flink steekje los.
Na afloop rende geen van de aanwezigen naar de biertent. Zij kozen voor een voorzichtig frisje, om te bekomen van de eerste avond van Literaturia.
dinsdag 26 juni 2018
Programma Literaturia 2018
LITERATURIA, ALLEEN MAAR MOOIE
VERHALEN
Wie bij Literaturia nog steeds alleen
aan boeken denkt, heeft de afgelopen jaren het literaire programma
van Noorderzon duidelijk gemist. Literaturia laat de schone letteren
juist op een heel veelzijdige en bijzondere manier zien. Sommigen
noemen het 'des Noorderzons', en daar kunnen we ons prima in vinden.
Literaturia is een sprankelend literair
en poëtisch programma waarbij het vooral om de mooie verhalen gaat.
Geen stukjes voorlezen, geen interviewtjes over het zoveelste nieuwe
boek, maar bevlogen avonden vol verrassingen. Kijk maar: een
fotograaf uit New York vertelt hoe je zijn fotoboek kunt 'lezen' en
een stripprofessor laat zien dat beroemde kunstenaars het best tot
hun recht komen in verstripte biografieën. Andy Warhol ook? Zijn
grafische biograaf vindt van wel.
Wist u trouwens dat er drie zeer
muzikale heren zijn die zich graag ophouden in de buurt van Jean
Pierre Rawie? Hij stelt ze graag zelf aan u voor. En over muziek
gesproken: de vaderlandse jazzmuziek hangt aan elkaar van prachtige
en doldrieste verhalen. De mooiste jazzlevens passeren de revue op
Literaturia.
Meer verhalen? Tuurlijk! Wat gebeurt er
bijvoorbeeld met een mens als die verzamelingen verzamelt? Of met een
dochter die haar moeder leert kennen aan de hand van diens dagboeken?
En waarom gaat de 27-jarige Stadsdichter van Groningen op bezoek bij ouderenverenigingen?
En dan willen we natuurlijk ook weten
hoe de verhalen klinken in Rotterdam, Utrecht, Vlaanderen en vanuit
het Verhalenbos. Je hoort en beleeft het allemaal bij Literaturia,
zoals altijd aan de Leliesingel, op het Speelveld en natuurlijk in de
Desdemona.
vrijdag 24 augustus, Desdemona,
20.30: Rudie Kagie - Jazzvogels
Literaturia gaat swingend en energiek
van start. Journalist en jazzkenner Rudie Kagie schotelt u de
sterkste story's uit de swingpolder voor. Aan de hand van zijn boek
Jazzvogels gaat hij met het publiek op verkenningstocht langs
de rafelranden van de Nederjazz. Hij portretteert de markantste
jazzfiguren die ons land heeft gekend, op een smeuiige en rauwe
manier. Alles draait bij Kagie om het verhaal achter de muziek, maar
denk niet dat het een rustige avond wordt.
zaterdag 25 augustus, Desdemona,
20.30: De heren rond Rawie (met Jean Pierre Rawie) - Dit alles
Soms stuit je op gedichten die smeken
om muziek. Mattijs Verhallen (piano en zang), Ludo van der Winkel
(cotrabas en zang) en Bas Marée (gitaar en zang) ondervonden die
tijdens het lezen van het werk van Jean Pierre Rawie en konden
slechts concluderen: dit is niet zomaar poëzie, dit is zuivere
blues...
In hun voorstelling Dit alles
brengen de heren een ode aan het werk van Rawie, als nooit tevoren:
als een wolf die huilt naar de volle man, aan de oever van de
Mississippi.
zondag 26 augustus, Desdemona,
14.30: Joost Pollmann, Typex (en Andy Warhol) - Oude meesters, nieuwe
jasjes
Oude meesters, nieuwe jasjes is
een beeldlezing van stripprofessor Joost Pollmann over het
verstrippen van kunstenaarslevens. Rembrandt, Van Gogh, Picasso,
Jeroen Bosch, Schwitters, Mondriaan, Goya, Caravaggio en nog veel
meer: ze zijn allemaal stripfiguur geworden. Wat levert dat op: kunst
of kitsch? De getekende biopic van Andy Warhol door stripauteur Typex
lijkt een verhaal apart... aan de hand van zijn nieuwe graphic novel,
unieke filmbeelden en anekdotes vertelt hij over de totstandkoming
van zijn graphic novel Andy.
zondag 26 augustus, Desdemona,
20.00: De dichters van Vrijdag
Het dichterskwartet Mustafa Kör,
Sylvie Marie, Moya de Feyter en Hedwig Selles dragen voor uit eigen
werk. Vier unieke stemmen uit de hedendaagse poëzie, die tezamen De
dichters van Vrijdag heten. Een intieme avondopstelling in pastel, op
de zachte zondag.
maandag 27 augustus, Desdemona,
20.30: Richard Koek - New York
Op de maandag gaat Literaturia
traditiegetrouw over de landsgrenzen heen. Deze keer strijken we neer
in New York, de stad van fotograaf Richard Koek die er woont en
werkt. Hij noemt zichzelf een visuele verhalenverteller en neemt ons
aan de hand van zijn fotoboek New York mee in de fascinerende
Big Apple. In zijn sprekende foto's toont hij eerbied voor de
anonieme werker en reduceert hij de machtigen der aarde tot gewone
stervelingen. Op deze avond vertelt de fotograaf het verhaal van de
stad die bij uitstek tot de verbeelding spreekt.
dinsdag 28 augustus, Leliesingel:
19.00, 20.00, 21.00 en 22.00 [20 minuten per voorstelling]
Frits Jonker - Showcase
Frits Jonker is een onvermoeibare
chroniqueur van curiosa. Jonker verzamelde zijn voorlopige levenswerk
in een 600-pagina's dik boek, Showcase. Met een platenspeler
in de aanslag vertelt hij over curieuze verzamelgebieden, boeken,
tijdschriften en muziek. Bij Jonker is uw horizon niet heilig: hij
voegt er met gemak drie aan toe.
woensdag 29 augustus, Leliesingel:
19.00, 20.00, 21.00 en 22.00 [20 minuten per voorstelling]
De Komijnen - Hier komen de
Komijnen!
Het bonte gezelschap De Komijnen is een
hit in Utrecht, met een maandelijkse show, en komt met een heuse
entertainment-carrousel naar Literaturia. Dat betekent: zoveel
mogelijk korte acts in een korte tijd mèt WTF-garantie! Literatuur,
muziek, tekst, geluid, verhalen en theater, zoals de Science Fiction
Poppenkast, een keelkankenjodel met mondharpen en veel meer. Met
Harmen Zijp, Dick Cools, Diana Wildschut en Danibal.
donderdag 30 augustus, Leliesingel:
19.00, 20.00, 21.00 en 22.00 [20 minuten per voorstelling]
Michelle van Dijk en Roland Vonk -
Groeten uit Rotterdam
De twee meest in het oog springende
Rotterdamse debutanten van dit jaar verlaten voor een dag de
havenstad en presenteren zich in Groningen. Schrijvers Roland Vonk
(auteur van verhalenbundel Dat moet nog blijken) en Michelle
van Dijk (van de hartstochtelijke debuutroman Darko's Lessen)
nemen het publiek mee in hun sterke en krachtige verhalen, met een
tongval die zogenaamd niets verraadt.
vrijdag 31 augustus, Leliesingel:
19.00, 20.00, 21.00 en 22.00 [20 minuten per voorstelling]
Jente Jong & Marc Nochem - Het
intieme vreemde
Schrijver Jente Jong bewerkte samen met
theatermaker Marc Nochem het eerste hoofdstuk van haar debuutroman
Het intieme vreemde tot een muzikaal en theatrale
luisterervaring. Het resultaat is geen luisterboek, maar een intieme
en indringende theatervoorstelling die je vanaf de eerste zin midden
in de roman werpt: als je ergens maar hard genoeg in gelooft, wordt
het vanzelf een waarheid.
zaterdag 1 september, Leliesingel:
19.00, 20.00, 21.00 en 22.00 [20 minuten per voorstelling]
Lilian Zielstra en gasten -
Dichten met oma
Literaturia wordt dit jaar stemmig
afgesloten, en in stijl: de Stadsdichter van Groningen, Lilian
Zielstra van 27 lentes jong, toog het afgelopen jaar de stad en
provincie in, op zoek naar senioren die van poëzie houden. Samen
schreven ze gedichten en lazen ze poëzie. Zielstra kreeg het voor
elkaar dat een aantal van hen nu samen met de Stadsdichter bij
Literaturia voordragen: leuk voor jong en oud, want gemaakt door jong
en oud.
KidsLiteraturia: Het Verhalenbos.
Van vrijdag 24 augustus tot en met zondag 2 september bij Rotor op de
Speelweide.
In het Verhalenbos wonen allerlei
vogeltjes, een lief vosje en er is een heel bijzondere boom: eentje
die verhalen kan bedenken. De bosdichters van Noorderzon weten er
alles van. Samen met hen ga je een mooi gedicht schrijven over de
bomen, de bloemen, de beesten: wat jij maar wilt.
Daarna kun je je eigen verhaal bij De
Inktzwam zelf drukken. De kunstwerkjes hangen we even aan een hoge
tak te drogen en daarna mag je je zelfgemaakte gedicht meenemen naar
huis.
Abonneren op:
Posts (Atom)