De zondag van Literaturia bestaat uit een middag- en een avondprogramma. Tijdens de middag was het de beurt aan stripprofessor Joost Pollmann die een illustratieve lezing hield over kunstenaarslevensverstrippingen: graphic novels over het leven van een kunstenaar. Met aansprekende voorbeelden zette hij uiteen hoe veel verstripping volgens eenzelfde stramien zijn opgezet, waarbij het rijke leven van een kunstenaar vaak wordt teruggebracht to enkele bepalende situaties en iconische beelden. Feitelijk verweet Pollmann de stripmaker luiheid, vooral omdat het anders kan.
Een bewijs van die andere aanpak leverde Typex, die de aanwezigen een inkijkje gaf in zijn nog te verschijnen biografische verstripping van het leven van Andy Warhol. In de vuistdikke graphic novel verdeelt Typex het leven van Warhol in hoofdstukken die steeds een andere vorm en uitstraling hebben. Typex vertelde onderhoudend over zijn werk, waaraan hij bijna vijf jaar schreef en tekende. Mooi was zijn uitleg over een subtiel verschil met zijn kunstenaarslevens tekenende collega's: hij neemt de vrijheid zaken toe te voegen, erbij te bedenken of aan te passen, als dat het verhaal -naar zijn bescheiden mening- ten goede komt.
Geprikkeld door de lezing had het merendeel van de aanwezigen meteen willen beginnen in de graphic novel, maar daarvoor is het nog te vroeg: die verschijnt op 4 oktober.
Het avondprogramma stond in het Noorderzon magazine omschreven als een zachte zondagavond en dat was goed ingeschat. De Dichters van Vrijdag, een Vlaams-Nederlands span bestaande uit Mustafa Kör, Sylvie Marie, Moya de Feyter en Hedwig Selles, zochten het niet in het volume, maar beslist wel in intensiteit. In voordrachten van maximaal twaalf minuten per persoon lieten ze de goed gevulde Desdemona tent horen dat zij ieder over een unieke poëtische stem beschikken. De optredens waren uitgekiend en hadden een theatrale component: geen stugge voorleessessies, maar levendige, intense voordrachten die op bijval van het publiek konden rekenen.
Poëzie zal nooit een geheide publiekstrekker worden, die illusie ligt al ver achter ons, maar wie bij avonden als die van De dichters van Vrijdag is geweest, weet dat de goegemeente toch ongemerkt veel moois aan zich voorbij laat gaan.
Maar zo zijn we dan ook wel weer: we gunnen de dolende horde een herkansing. Voor thuisblijvers, onwetenden en vakantiegangers zijn er fragmenten te zien van Sylvie Marie, Moya de Feyter, Hedwig Selles en Mustafa Kör.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten