De kop is eraf. De elfde editie van Literaturia begon gisteravond swingend en boeiend, met een aansprekende muzieklezing van Rudie Kagie. Aan de hand van zijn laatste boek Jazzvogels vertelde de vooraanstaande jazzchroniqueur over de 'heiligenlevens' van onder meer Leo de Ruiter, Joop Korzelius, Tom Dissevelt, Nina Simone, Chet Baker en Theo Deken.
De Desdemona tent, sfeervol als altijd en al tien jaar uitvalsbasis van Literaturia, zat lekker vol. Het publiek was aandachtig en knikte het hoofd bij de muziekfragmenten, zoals gewoon onder jazzliefhebbers.
De anekdotes van Kagie waren smeuïg en typisch. Als er iets te leren viel, dan is het dat jazzmuzikanten zichzelf met de jaren gemakkelijk uit het oog verliezen. Beheersing slaat na verloop van tijd vooral op het instrument, want als er drugs en drank in het spel komt, gaat het vrijwel altijd mis.
De verhalen van Kagie waren sterk, goed gedocumenteerd en levendig in beeld gebracht. Ze gingen uiteindelijk vooral over het leven zelf, over de persoonlijkheid van de jazzartiest en de vrije tijdsgeest van de jaren vijftig tot nu. Het werd de grote verrassing van de avond; jazzmuzikanten zijn net gewone mensen, alleen zit er bijna altijd een flink steekje los.
Na afloop rende geen van de aanwezigen naar de biertent. Zij kozen voor een voorzichtig frisje, om te bekomen van de eerste avond van Literaturia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten